Δεν υπάρχει τρόπος να μιλήσω για την εμπειρία μου από την Πλατεία Συντάγματος, χωρίς να σου παραθέσω ένα σημαντικό στοιχείο: Είμαι συστηματικός αναγνώστης, μεταφραστής και συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας. Πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι ποτέ στην ζωή μου δεν μπόρεσα να θεωρήσω την υπάρχουσα κοινωνική οργάνωση και το πολιτικό σύστημα που την αναπαράγει σαν ακλόνητα και αιώνια “δεδομένα”.
Πήγα στην Πλατεία και κάθισα στα πλακάκια του Συντάγματος, θέλοντας πιο πολύ να ακούσω παρά να μιλήσω. Να κοιτάξω τα πρόσωπα των ανθρώπων κι όχι τα χέρια τους που μούτζωναν. Στα σαρανταπέντε μου, δεν πίστευα πως είχα κάτι να προτείνω στην πιτσιρικαρία που κινούσε την πλατεία -και έδειχνε να επιστρέφει στην κοινωνία μετά το τραύμα που έζησε με την δολοφονία Γρηγορόπουλου- διεκδικώντας να υπάρξει σε μια χώρα που συστηματικά την αγνοούσε.
Αναγνωρίζω πως αυτή η ανάγνωση του “Φαινομένου Σύνταγμα” μπορεί να δείχνει -ή και να είναι- εξαιρετικά περιορισμένη. Ελπίζω κάποτε να υπάρξει μια τίμια και ειλικρινής ιστορική καταγραφή όσων έγιναν από τις 25 Μαΐου στο Σύνταγμα και στις υπόλοιπες πλατείες αυτής της ρημαδοχώρας. Υπάρχουν μερικές χιλιάδες ιστορίες που αξίζει να ειπωθούν, μερικές δεκάδες χιλιάδες συνειδήσεις που άλλαξαν από ελάχιστα έως δραματικά, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες σώματα που στάθηκαν όρθια -μαζί και χώρια- απέναντι σε ένα κατασταλτικό μηχανισμό που χρησιμοποίησε -ταυτόχρονα ή διαδοχικά- την προπαγάνδα, την εμφύτευση “προβλημάτων”, την σπίλωση και την απροκάλυπτη βία.Και μερικά εκατομμύρια σκέψεις που έγιναν με αφορμή αυτήν την μαζική ανακατάληψη του δημόσιου χώρου που για πολύ καιρό είχε εγκαταλειφθεί κι έγινε πάλι διεκδικήσιμος μετά την εξέγερση του 2008. Εκατομμύρια σκέψεις για την αντίσταση, την προσωπική επιβίωση, τον νόμο, την πολιτική και τον ρόλο της, την κοινωνία και τον ωκεανό που είναι. Τελικά, αντιγράφοντας τον Douglas Adams, για την Ζωή, το Σύμπαν και τα Πάντα…
Το κείμενο αυτό είναι ένας ατέλειωτος πρόλογος. Και θα μείνει σε αυτό το επίπεδο γιατί σιγά-σιγά το Σύνταγμα με άλλαξε, διεκδικώντας τη συμμετοχή μου στην λειτουργία του. Ακόμα με κρατάει εκεί, είμαι και νιώθω μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης και της Θεματικής Άμεσης Δημοκρατίας. Δεν είμαι ψυχρός, ούτε αντικειμενικός απέναντί του. Σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές δεν μπορώ καν να πω με βεβαιότητα αν υπάρχει ακόμα ή αν ολοκλήρωσε τον ιστορικό του κύκλο αφού δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά, αλλά και τα “φυτευτά” του προβλήματα.
Το κείμενο αυτό είναι ένας ατέλειωτος πρόλογος. Και θα μείνει σε αυτό το επίπεδο γιατί σιγά-σιγά το Σύνταγμα με άλλαξε, διεκδικώντας τη συμμετοχή μου στην λειτουργία του. Ακόμα με κρατάει εκεί, είμαι και νιώθω μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης και της Θεματικής Άμεσης Δημοκρατίας. Δεν είμαι ψυχρός, ούτε αντικειμενικός απέναντί του. Σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές δεν μπορώ καν να πω με βεβαιότητα αν υπάρχει ακόμα ή αν ολοκλήρωσε τον ιστορικό του κύκλο αφού δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά, αλλά και τα “φυτευτά” του προβλήματα.
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως τα εκατομμύρια σκέψεις, τα εκατοντάδες χιλιάδες σώματα, οι δεκάδες χιλιάδες συνειδήσεις και οι χιλιάδες ιστορίες που γεννήθηκαν στις πλατείες όλου του κόσμου γονιμοποίησαν ένα παρόν που σίγουρα είναι η “κρίσιμη μάζα” για το όποιο αύριο θα ζήσουμε όλοι μαζί.
Και τελικά το ερώτημα “Πότε ήρθες;” δεν έχει απολύτως καμιά αξία. Αν η απάντηση είναι μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αυτονομίας και αλληλεγγύης, τότε η ερώτηση σίγουρα δεν είναι ούτε ανόητη, ούτε απλοϊκή. Κι αν η μελλοντική κοινωνία που θα προκύψει από την σημερινή μας δράση καταλήξει να είναι αμεσοδημοκρατική, τότε οι λύσεις στα προβλήματά της θα έχουν σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον…
Και τελικά το ερώτημα “Πότε ήρθες;” δεν έχει απολύτως καμιά αξία. Αν η απάντηση είναι μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αυτονομίας και αλληλεγγύης, τότε η ερώτηση σίγουρα δεν είναι ούτε ανόητη, ούτε απλοϊκή. Κι αν η μελλοντική κοινωνία που θα προκύψει από την σημερινή μας δράση καταλήξει να είναι αμεσοδημοκρατική, τότε οι λύσεις στα προβλήματά της θα έχουν σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον…
Παναγιώτης Κούστας
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.