Το πείραμα της ελεύθερης, αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ

ΕΡΤ ανοιχτή στην κοινωνία

της Αλίκης Παπαναστασίου

Τεσσερισήμισι μήνες μετά την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ, το εγχείρημα αυτοδιαχείρισης που έχουν αναλάβει οι εργαζόμενοι της συνεχίζεται. Η κρισιμότητα αυτού του εγχειρήματος, μέσα σε ένα σκοτεινό περιβάλλον, όπου οι επιθέσεις κατά του κόσμου της εργασίας και των δικαιωμάτων του είναι ανηλεείς και η κοινωνία λοιδορείται και στοχοποιείται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, είναι προφανής.

Η ΕΡΤ παραμένει ένα πανελλήνιας εμβέλειας μέσο, παρά τις διαρκείς και επίμονες προσπάθειες της κυβέρνησης να την φιμώσει, ρίχνοντας τους πομπούς της και καλύπτοντας τις συχνότητες της. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι υλοποιεί πλέον το κυρίαρχο αίτημα των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που έσπευσαν από τις 11 Ιουνίου και μετά να της συμπαρασταθούν, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους: Υπερασπίζεται την κοινωνία, αναλαμβάνει τον ρόλο που θα έπρεπε να έχει ως δημόσιος φορέας και πριν το αυταρχικό κλείσιμο της. Προβάλλει θέματα απαγορευμένα στα ΜΜΕ, είτε εξαιτίας της γραμμής που επιβάλλει ο εκάστοτε εργοδότης, είτε εξαιτίας της λογοκρισίας που οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι επιβάλλουν στον εαυτό τους.

Στην πραγματικότητα η ΕΡΤ δεν έκλεισε, αλλά άνοιξε! Παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι εξακολουθούν να την υπερασπίζονται, έχει γίνει ένα παγκόσμιο σημείο αναφοράς, καθώς δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο δημόσια τηλεόραση, ραδιόφωνο και ιντερνετ που εν μία νυκτί να πέρασε από τον έλεγχο του κράτους, στους εργαζόμενους του.

Μέσα στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ συναντήθηκαν άνθρωποι διαφορετικών αποχρώσεων και πεποιθήσεων. Μέρα με τη μέρα όμως ο κοινός σκοπός, αυτός της αντίστασης απέναντι στην κυβερνητική αυθαιρεσία, δημιούργησε μία περήφανη κοινότητα. Απαρτίζεται από ανθρώπους που καθημερινά μάχονται να ξεπεράσουν όχι μόνο τις αντιξοότητες που έχουν προκύψει στη ζωή τους μετά την απώλεια της εργασίας τους, αλλά κυρίως τους ίδιους τους τους φόβους. Πρόκειται άλλωστε για μία δυναμική κατάσταση, κατά την διάρκεια της οποίας γίνεται απεξάρτηση από έννοιες όπως αυτής της ανάθεσης, του ατομικισμού, της αδιαφορίας. Πολύτιμη σε αυτή την προσπάθεια είναι η συνεισφορά των αλληλέγγυων που συμμετέχουν ενεργά, βοηθούν σε όλους τους τομείς, χτίζουν γέφυρες με τον υπόλοιπο κόσμο.

Το εγχείρημα αυτοδιαχείρισης της ΕΡΤ προέκυψε από ανάγκη, ωστόσο μέσα στην παρούσα οικονομική κρίση παρόμοιες προσπάθειες αποτελούν όαση μέσα στην έρημο. Βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να πατάξει –κατά την προσφιλή έκφραση πολλών υπουργών της– και αυτή την εστία αντίστασης, όπως και κάθε άλλη. Έχουν ήδη φανεί οι προθέσεις της, όχι μόνο με τις επεμβάσεις σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, τις συλλήψεις μαθητών και τις διαρκείς απειλές περί «άλλου άκρου» αλλά και με την ποινική δίωξη ολόκληρων χωριών που αντιτίθενται στα σχέδια πολυεθνικών εταιρειών.

Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι το κυριότερο εργαλείο διάσπασης των εργαζομένων –το μεταβατικό μόρφωμα της «ΔΤ», το οποίο κλήθηκαν πρώην υπάλληλοι της ΕΡΤ να στελεχώσουν, απεμπολώντας κάθε προηγούμενο δικαίωμα τους- δεν έχει προσφέρει στην κυβέρνηση το αποτέλεσμα που επιθυμούσε. Γιατί μετά από τόσο καιρό υπάρχουν ακόμα πολλοί στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, στην ΕΤ3 και σε όλες τις επαρχιακές πόλεις που προτίθενται να υπερασπιστούν αυτό που με τόσο κόπο δημιούργησαν: την ελεύθερη, αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ!

 

Από το 12ο τεύχος της εργατικής εφημερίδας Δράση