“Αυτοί που περιμένουν στον ξύλινο πάγκο
είναι οι φτωχοί, οι δικοί μας, οι δυνατοί.
Είναι οι ξωμάχοι κι οι προλετάριοι…
…είναι οι δικοί μας Χριστοί, οι δικοί μας Άγιοι”
Στις 11/3/14, 138 κατειλημμένα διαμερίσματα της γειτονιάς των προσφυγικών παραχωρήθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ, με σκοπό την προς πώληση οικονομική εκμετάλλευσή τους. Με βάση τους σχεδιασμούς αυτούς, η εκδίωξη 500 και πλέον κατοίκων των προσφυγικών, οικογενειών, ασθενών, μεταναστών και προσφύγων, αγωνιστών και εργατών, αποτελεί ενα σενάριο που πρόκειται σε άμεσο χρόνο να υλοποιηθεί.
Πριν την εδαφικοποίηση της επίθεσης, προηγείται ο επικοινωνιακός πόλεμος της προπαγάνδας. Εδώ και μέρες, τα κοράκια των καθεστωτικών ΜΜΕ επιχειρούν να δημιουργήσουν την ίδια εικόνα και το ίδιο κλίμα όπως αυτά που δημιούργησαν προετοιμάζοντας το έδαφος για την εισβολή των μπάτσων και των φασιστών στην περιοχή του Α. Παντελεήμονα, της πλ. Αττικής και όπου αλλού. Η συκοφαντία, η απαξίωση και η στοχοποίηση αποτελούν τα προπαγανδιστικά όπλα του κράτους και των αφεντικών που στρέφονται ενάντια στην κοινωνία και τους αγώνες της.
Η επικείμενη καταστροφή των προσφυγικών ως μια προλεταριακή γειτονιά, καταδεικνύει όλες τις πτυχές του αστικού κανιβαλισμού, όπως αυτός αναπαράγεται μέσα από κάθε επιμέρους έκφανσή του. Οι αντιδραστικές κραυγές ενάντια στους μετανάστες και τους φτωχούς έρχονται να συνδράμουν μαζί με τα επενδυτικά φαγοπότια των εταιριών και την “προοδευτική” φιλανθρωπία, στην ισοπέδωση των ζωών δεκάδων ανθρώπων. Είναι τόσο χαρακτηριστική η παράνοια, ιδίως όσων πίσω από προοδευτικά προτάγματα χτίζουν τις πιο εφιαλτικές πραγματικότητες, ώστε προτείνουν την εκδίωξη προσφύγων για την δημιουργία μουσείου για τους πρόσφυγες και την εκδίωξη ασθενών για την φιλοξενία άλλων ασθενών. Πίσω από όλα αυτά, κρύβονται οι επιδιώξεις για κέρδος, έλεγχο, πολιτικό εισοδισμό αλλά και οι κατεστραμένες ζωές δεκάδων ανθρώπων. Ο αστικοφιλελεύθερος κανιβαλισμός χαμογελά δείχνοντας τα σάπια δόντια του. Οι βρικόλακες του αστικού κόσμου επιχειρούν να δωσουν ζωή στον φαρισαϊσμό και στην απανθρωπιά τους με τις ζωές και το αίμα των κατατρεγμένων.
Η επίθεση στη γειτονιά των προσφυγικών αποτελεί συμπύκνωση της σύγχρονης χούντας των ντόπιων και υπερεθνικών αφεντικών και της φασιστικής ηγεσίας της ελληνικής κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της τρόικας. Εμπεριέχει όλα τα επιμέρους χαρακτηριστικά του ανιλεούς πολέμου που έχει κυρηχθεί ενάντια στις κοινωνίες και την εργατική τάξη καθεαυτή, καθώς και όλα εκείνα τα κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενα που φορτώνονται στην πλάτη τους την καπιταλιστική τυραννία, αλλά ταυτόχρονα και την ευθύνη της δημιουργίας ενός κόσμου δικαιοσύνης, ισότητας και ελευθερίας.
Στα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας, αυτή τη στιγμή κατοικούν πάνω από πεντακόσιοι άνθρωποι κάθε κατηγορίας της τάξης των καταπιεσμένων. Πρόσφυγες, μετανάστες, οικογένειες με τα παιδιά τους, ηλικιωμένοι, ασθενείς, πρωην άστεγοι, πολιτικοί αγωνιστές, τοξικοεξαρτημένοι σε διαδικασία απεξάρτησης στο νοσοκομείο του ΕΛΠΙΣ, άνθρωποι κάθε εθνικότητας ή θρησκεύματος. Αποτελεί ένα πολυεθνικό μωσαϊκό των κοινοτήτων των πιο κατατρεγμένων και λεηλατημένων λαών του κόσμου. Ανθρώπων που βίωσαν τον καπιταλιστικό πόλεμο, την προσφυγιά και τα βασανιστήρια. Την φτώχια και την εξαθλίωση, τον διωγμό και την πείνα.
Η ιστορία και το παρόν των προσφυγικών φωτογραφίζει τον αγώνα των εργατών και των λεηλατημένων. Όσων δεν βρήκαν ποτέ σημείο να σταθούν και όσων δεν έπαψαν ποτέ να παλεύουν. Ακούει τις ριπές των αντάρτικων πολυβόλων και τα ποδοβολητά των ανταρτών που περνούν από σπίτι σε σπίτι μέσα από τρύπες στους τοίχους στα Δεκεμβριανά. Ξενυχτά με τις κραυγές των βασανισμένων πολιτικών κρατουμένων των φυλακών Αβέρωφ και τον κρότο από τα ερείπια που άφησε η ισοπέδωσή τους. Ασφυκτιά, σήμερα, με την νέα τυραννία που έχει επιβληθεί πάνω μας και ορθώνεται απειλητικά γύρω μας μέσα από την βία και την βαρβαρότητα που εκφράζουν τα δύο συμβολικά τέρατα της κυρίαρχης εξουσίας, τα μέγαρα της βίας και της καταστολής, η ΓΑΔΑ και το εφετείο που μας πολιορκούν.
Η δική μας αφήγηση για την γειτονιά των προσφυγικών, μιλά για τον αγώνα για επιβίωση και αξιοπρέπεια, για αλληλεγγύη και συντροφικότητα, για αυτοοργάνωση, ισότητα και κοινωνικό αγώνα, για διαφυλετική και διαθρησκευτική συμβίωση σε καιρούς ανέχειας και κανιβαλισμού. Ένα κοινωνικό και πολιτισμικό εργαστήρι αυτοθέσμισης και κοινότητας που συνεχίζει να παραμένει σε αυτούς που το έχτισαν, στους μετανάστες, στους πρόσφυγες και τους λεηλατημένους από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Μιλά για τα χαμόγελα δεκάδων παιδιών που παίζουν στους δρόμους της γειτονιας, τις συλλογικές κουζίνες και τις αυτοοργανομένες δομές παραγωγής και αυτομόρφωσης, τις κοινωνικές και πολιτικές δράσεις, την φροντίδα στους ασθενείς και τους αδύναμους, τις εργασίες συντήρησης, με πενιχρά μέσα, ενός τόπου που συμπυκνώνει μνήμες αγώνων της εργατικής τάξης των τελευταίων ογδόντα περίπου χρόνων.
Κάθε αγωνιστής, κάθε αγωνίστρια καλείται σε ετοιμότητα και αγώνα. Καλείται να πραγματώσει την φαντασιακή κοινότητα του αγώνα με την έμπρακτη αλληλεγγύη του και την αυτόνομη πρωτοβουλία σε συνδιασμό με τον κεντρικό συντονισμό. Η νίκη των προσφυγικών ενάντια στην καταστολή και την λεηλασία του κράτους και των αφεντικών είτε θα αποτελεί νίκη του πλατιού πολύμορφου ριζοσπαστικού κινήματος είτε δεν θα έρθει ποτέ.
Η στάση του κάθε καταπιεσμένου και κάθε αγωνιστή ωφείλει και πρέπει να είναι η υπεράσπιση όσων έχουμε κατακτήσει μέχρι τώρα και η, ακόμα παραπέρα, αντεπίθεση στις θέσεις όσων δυναστεύουν τις ζωές μας. Τα προσφυγικά και το κίνημα πρέπει να ανατρέψουν τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και των αφεντικών μέσα από το ευρύ άνοιγμα του αγώνα και των διακυβευμάτων του στα πλατιά λαϊκά στρώμματα, της πίεσης μέσω κάθε είδους παρεμβάσεων στα διάφορα πεδία, της κεντρικής κινητοποίησης και της μαχητικής υπεράσπισης των κατειλημμένων εδαφών μας.
Όλοι εμείς, κάτοικοι – καταληψίες των προσφυγικών, δεν θα παραδώσουμε ούτε σπιθαμή γης στα αφεντικά χωρίς μάχη. Ενωμένοι θα σταθούμε όρθιοι για να ανακόψουμε την επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Ωφείλουμε με αγώνα να σταματήσουμε κάθε προσπάθεια πωλησης των προσφυγικών. Ακόμη και αν αυτό δεν γίνει εφικτό θα υπερασπιστούμε τους χώρους μας, τα ντουβάρια μας και τις ζωές μας από τους ιδιωτικούς οικονομικούς παράγοντες με τα σώματά μας.
“…Ευλογημένη ας είναι η πίκρα μας,
Ευλογημένη η αδελφοσύνη μας,
Ευλογημένος ο κόσμος που γεννιέται…”
Γ. Ρίτσος
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ – ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ – ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών
12/3/2014